XII Honorowy Swingujący Kruk

Scott Hamilton urodzony 12 września 1954, światowej sławy amerykański saksofonista tenorowy. Jako nastolatek wybrał saksofon tenorowy, a za źródło wiedzy o grze na tym instrumencie posłużyły mu głównie płyty z kolekcji ojca. Nagrali je jazzmani popularni w latach 30. i 40., tak więc Hamilton fascynował się stylistyką np. Benny’ego Webstera. Pod koniec lat 70. sukcesy Hamiltona sprawiły, że zaczął grać z wieloma czołowymi jazzmanami, pojawiać się na największych festiwalach, w prestiżowych salach koncertowych i klubach, zarówno w USA, jak i w Europie. Większość swych płyt i koncertów Hamilton nagrał pod własnym nazwiskiem, pojawiał się jednak też jako sideman w zespołach Benny’ego Goodmana, Woody’ego Hermana, Vaché’ego, Johna Buncha i Billa Berry’ego. Dokonał wielu nagrań z Ruby Braff'em, nagrał z Charliem Byrdem It’s A Wonderful World, a na albumach Back To Back i Scott’s Buddy wystąpił w duecie z weteranem saksofonu tenorowego Buddym Tate’em. Swą popularność utrzymał przez całe lata 80. i nadal cieszy się uznaniem wśród słuchaczy i krytyków. Jest także aktywny jako lider i główny solista w zespołach typu all-stars, np. Newport Jazz Festival All-Stars lub Concord Superband.

XI Honorowy Swingujący Kruk

Dymitr Markiewicz - legendarny puzonista grający mi.n. Warszawscy Stompersi oraz The Ragtime Jazz Band. Od wielu lat mieszkający Hälsingborg w Szwecji oraz Prachuap Khiri Khan Thailand. Grał w wielu formacjach szwedzkich od 2011 roku członek Five O'Clock Orchestra.

X Honorowy Swingujący Kruk

Hans Carling (ur. 29.10.1942) - szwedzki trębacz jazzowy, kompozytor, aranżer, popularyzator jazzu. Karierę muzyczną rozpoczął od kornetu na początku lat sześćdziesiątych w Malmö. Tam założył swój pierwszy zespół "Coolings Jazzmen". Grał w stylu nowoorleańskim, jednak z czasem dokonywał prób łączenia tego stylu z be-bopem. Z początkiem lat siedemdziesiątych przeprowadził się do Göteborga, gdzie założył zespół "Carnegie Jazzband". W latach osiemdziesiątych utworzył grupę "The Carling Family" złożoną wyłącznie z członków jego rodziny. Grupa ta kultywowała muzykę lat dwudziestych ubiegłego stulecia wzorując się na "Louis Armstrong Hot Five". W zespole tym grała jego żona Aina, oraz dzieci Max, Gerd, Gunhild i Ulf. Zespół ten od początki swego istnienia odnosi wielkie sukcesy na wszystkich niemalże kontynentach. Hans Carling występował jednocześnie z tak wielkimi muzykami jak Dexter Gordon, Lars Gullin, Albert Nicholas, czy Papa Bue. Jego wzorem muzycznym byli zawsze Bix Beiderbecke i Louis Armstrong. Znany jest on jako wielki miłośnik i popularyzator jazzu tradycyjnego, co przysporzyło mu wiele nagród i wyróżnień na całym świecie.

IX Honorowy Swingujący Kruk

Jacek Mazur (ur. 21 marca 1958 w Nowym Sączu) - krakowski muzyk jazzowy, klarnecista, saksofonista i wokalista, popularyzator jazzu. W wieku 11 lat rozpoczął naukę gry na klarnecie w PSM I st. w Nowym Sączu u prof. Józefa Józefiaka, potem kontynuował ją w PSM II st. w Tarnowie. W 1979 roku w Miejskim Ośrodku Kultury "Starówka" założył zespół o nazwie "Absolutorium Jazz Band". Zespół odniósł sukces w Chorzowie, zajmując na tych konfrontacjach I miejsce w kategorii zespołów instrumentalnych, ale niedługo po tym się rozpadł. Jacek Mazur zaczął często pojawiać się w krakowskich klubach jazzowych. W roku 1983 wstąpił do krakowskiej formacji "Jazz Band Ball Orchestra" z którą niezmiennie koncertuje już 32 lata, przemierzając państwa Europy, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Kanadę oraz Z.S.R.R. Z zespołem "Jazz Band Ball Orchestra" Jacek nagrał wiele płyt jak i programów dla TV czy Radia. Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym czchowskiego "Baszta Jazz Festiwalu", który od 16 lat realizuje rok rocznie w pierwszej połowie lipca w plenerach naddunajcowych Czchowa. Ma żonę Martę i dwóch synów - Michała i Macieja.

VIII Honorowy Swingujący Kruk

Jan Kudyk (ur. 10 maja 1942) - krakowski muzyk jazzowy, trębacz, popularyzator jazzu rozpoczął swoją, jak sam to nazywa, "przygodę z jazzem" już jak nastolatek. Nic nie wskazywało wówczas, że poświęci się jazzowi, bo najpierw studiował geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim zdobywając w ten sposób swój pierwszy zawód. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej były jednak początkiem jego właściwej drogi zawodowej. Studia te ukończył w klasie trąbki u prof. Ludwika Lutaka.
Już podczas studiów prowadził zespoły: "Cracovia 2", później "College Dixieland Band". W listopadzie 1962 założył zespół "Jazz Band Ball", który później przyjął nazwę "Jazz Band Ball Orchestra". Pierwszym oficjalnym występem grupy był udział w konkursie Amatorskich Zespołów Jazzowych Polski Południowej zakończony sukcesem – zajęciem I miejsca i zdobyciem nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki. Zespół występował we wszystkich prawie zakątkach świata, stając się prawdziwym ambasadorem polskiego jazzu tradycyjnego.
Przez ten czas przez zespół ten przewinęło się wielu doskonałych muzyków jazzowych, którzy pracę w JBBO uważają za ważny etap swego rozwoju muzycznego. Zespół nagrał dziesiątki płyt towarzysząc także wielu wybitnym solistom. "Groborz Kudyk Quintet" był także jednym z jego wielu muzycznych pomysłów.
Duże znaczenie dla działalności Jan Kudyka miała zawsze praca dydaktyczna. Napisał on "Etiudy bluesowe na trąbkę", które niedawno zostały po raz trzeci wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Jednak nie tylko jazz jest jedynym polem jego wszechstronnej działalności. Posiada on tytuł Mistrza Bioenergoterapeuty i jest szefem stowarzyszenia skupiającego fachowców tej dziedziny na terenie Małopolski. Jego wielką pasją jest także ogrodnictwo. Z dumą opowiada o wspaniałych egzemplarzch dzikiego łubinu i goździków górskich, które wyhodował w swoim ogrodzie.
Jego syn - Tomasz Kudyk jest także trębaczem jazzowym.

VII Honorowy Swingujący Kruk

Wojciech Karolak

Wojciech Karolak (ur. 29.05.1939 w Warszawie) - pianista jazzowy, kompozytor, aranżer, uznawany za jednego ze słynniejszych wirtuozów organów Hammonda w Europie. Kariera muzyczna Wojciecha Karolaka zaczęła się w 1958 roku, kiedy nawiązał współpracę z zespołem Jazz Believers jako saksofonista. W zespole tym występowali także Jan Ptaszyn Wróblewski oraz Krzysztof Komeda. W latach 1959-60 grał na saksofonie w grupie The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego. W 1961 poświęcił się grze na fortepianie w zespole Andrzeja Kurylewicza. Współpracował także z Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza. W 1962 roku wspólnie z Andrzejem Dąbrowskim założył The Karolak Trio i wydał pierwszą autorską płytę. W 1963 roku współpracował z Ptaszynem Wróblewskim w zespole Polish Jazz Quartet. W 1973 stał się właścicielem organów Hammonda-B3. W latach 1973-1978 współpracował z Janem Ptaszynem Wróblewskim w zespole Mainstream. W latach 80. XX wieku razem z Tomaszem Szukalskim i Czesławem Bartkowskim stworzył formację Time Killers. Wspólnie nagrali album, który w ankiecie krytyków "Jazz Forum" został uznany za najlepszą płytę jazzową dekady. W 1988 Karolak brał udział w nagraniu płyty Obywatela GC, na której grał na organach Hammonda. W latach 90. XX wieku współpracował z Jarosławem Śmietaną z którym nagrał trzy albumy. Udziela się także w projektach jazzowych Piotra Barona, Zbigniewa Lewandowskiego i występuje jako członek zespołu Guitar Workshop Leszka Cichońskiego.